[ STRONA GŁÓWNA | O MNIE | PRYWATNA | ZAWODOWA | GARBUSOWA | LINKI | IMPRESSUM | MAPA ]
Strona domowa Piotra Gryglaszewskiego
[ GENEALOGIA ▪ Tablice ▪ Biogramy ▪ Dokumenty | PORTRETY | MIEJSCA | NEKROPOLIS ]

JANOWSCY i BORZĘCCY


Półkozic
Półkozic
Ślepowron
Ślepowron


W systemie PESEL w roku 1998 nazwisko JANOWSKI/JANOWSKA
występuje 13250 razy (Wa:1330, BP:75, Bs:149, BB:91, By:759, Ch:56, Ci:217, Cz:77, El:193, Gd:561, Go:161, JG:130, Kl:253, Ka:585, Ki:496, Kn:278, Ko:142, Kr:336, Ks:95, Lg:111, Ls:323, Lu:343, Ło:131, Łd:664, NS:48, Ol:259, Op:197, Os:141, Pl:219, Pt:196, Pł:163, Po:591, Pr:178, Ra:298, Rz:111, Sd:80, Sr:159, Sk:194, Sł:150, Su:65, Sz:484, Tb:273, Ta:83, To:673, Wb:204, Wł:263, Wr:372, Za:47, ZG:246)

W systemie PESEL w roku 1998 nazwisko BORZĘCKI/BORZĘCKA
występuje 2878 razy (Wa:392, BP:63, Bs:13, BB:10, By:26, Ch:52, Ci:96, Cz:41, El:27, Gd:67, JG:20, Ka:199, Ki:169, Kn:12, Ko:46, Kr:70, Ks:10, Lg:5, Ls:12, Lu:472, Ło:1, Łd:144, NS:152, Ol:17, Op:26, Os:2, Pl:16, Pt:23, Pł:83, Po:8, Ra:62, Rz:16, Sd:8, Sr:25, Sk:41, Sł:33, Su:8, Sz:60, Tb:62, Ta:81, To:19, Wb:41, Wł:22, Wr:61, Za:44, ZG:21)


Uproszczona tablica pokrewieństwa Jaxa Rożnów - Janowskich - Borzęckich

              Paweł Borzęcki                           Mikołaj Jaxa Rożen
              x Salomea Słubicka                              |
                      |                                       |                  ...
-----------------------------------------------        -----------------        -----
Wincenty Borzęcki               Tomasz Borzęcki        Antoni Jaxa Rożen          |
x Józefa Kurczewska     x Józefata Błaszczyńska        x Tekla Cieńska            |
         |                                 |                  |                   |
---------------------                  --------   ------------------------   -----------
Konstanty Borzęcki                       Antoni   Hortensja       Bolesław   Katarzyna
(Mustafa Dżelaleddin)                  Borzęcki x Jaxa Rożen    Jaxa Rożen x Grabczyńska
x Saffet Ömer                                   |                          |
         |                                      |                          |
----------------                      --------------------       -------------------
Enver Hassan                          Malwina Borzęcka           Waleria Jaxa Rożen
x (1) Leyla                           x Władysław Janowski       x Władysław Onitsch
x (2) N. Loffino                                |                          |
         |(1)                                   |                          |
------------------------------      -----------------------      -------------------
Ajsze Dżelile    Münevver           Stanisław    Bronisława      Maria Onitsch
x Hikmet         x Samih Rifat      Janowski     Janowska        x Stanisław Tadeusz
      |               |             x Gabriela   x Tadeusz         Scharff
      |               |             Zapolska     Rychter                   |
      |               |                             |                      |
-------------    -----------                     --------        ---------------------
Nazim Hikmet     Oktay Rifat                     Matylda         Janina Scharffówna 
x Münevver            |                          Janowska        x Roman Gryglaszewski
      |               |                                                    |
-------------    -----------                                     -----------------------
Mehmet Hikmet    Samih Rifat                                     Jerzy Gryglaszewski
                                                                 x ELżbieta Półtorakówna
                                                                           |
                                                                 -------------------
                                                                 Piotr Gryglaszewski


Potomkowie Antoniego Borzęckiego i Hortensji Jaxa Rożen

1...123. Antoni Borzęcki x Hortensja Jaxa Rożen
         |
         |--1...1231. Malwina Borzęcka x Władysław Janowski
         |            |--1...12311. Stanisław Janowski x Maria Gabriela Korwin-Piotrowska
         |            |                                  (pseud. Gabriela Zapolska)
         |            +--1...12312. Bronisława Janowska x Tadeusz Rychter
         |                          +--1...123121. Matylda Janowska
         |
         +--1...1232. Zofia Borzęcka x Roman Klein
                      |--1...12321. Maria Kleinówna x Antoni Jaworski
                      |             +--1...123211. Aleksander Jaworski
                      |--1...12322. Aniela Kleinówna x Aleksander Ostrowski
                      |             |--1...123221. Wiesława Ostrowska
                      |             +--1...123222. Aniela Ostrowska x Tadeusz Grela
                      |--1...12323. Roman Klein x Anna N.
                      |             +--1...123231. Eugeniusz Klein
                      +--1...12324. Hortensja Kleinówna

[1...123] Antoni Borzęcki
x Hortensja Jaxa Rożen (* 26.02.1813, + 21.01.1903) [ zobacz JAXA ROŻNOWIE ]
potomkowie: 1. Malwina Borzęcka [1...1231], 2. Zofia Borzęcka [1...1232]
[1...1231] Malwina Borzęcka
* 1842, + 1926
x Władysław Janowski (*1837, + 1895, urzędnik prywatny, powstaniec 1863 roku)
potomkowie: 1. Stanisław Janowski [1...12311], 2. Bronisława Janowska [1...12312]

Malwina z Borzęckich Janowska córka Hortenzji z Jaxa Rożnów i Antoniego Borzęckiego, więźnia stanu, matka artystów Stanisława i Bronisławy Rychter Janowskiej, emerytowana dyrektorka szkoły im. Czackiego, zmarła wczoraj w Krakowie, przeżywszy lat 84. Na stanowisku dyrektorki i jako nauczycielka oddawała się przez lat 42 swemu zawodowi z największym zamiłowaniem, zyskując wdzięczną pamięć bardzo licznej rzeszy uczennic. Za załugi położone w swym zawodzie, odznaczoną była krzyżem zasługi i medalem. Wychowana w domu rodziców, których cechowały cnoty chrześcijańskie i obywatelskie, była gorącą patrjotką i patrjotyzm ten w oddane swej pieczy młode dusze wszczepiała. W r. 1863 brała pośredni udział w ruchu powstańczym, Umysłu czynnego, pisywała drobne powieści dla ludu, drukując je w "Wieńcu i Pszczółce" pod pseudonimem Zośki z Wojnarowej. Pod własnym nazwiskiem ukazywały się także w temsamem piśmie odezwy pisane wierszem do Teofila Lenartowicza, wzywające go do powrotu do kraju, nigdy nie pozostawione one były bez odpowiedzi. W r. 1866 poślubiła Władysława Janowskiego, uczestnika powstania. Pozostawiła syna Stanisława i córkę Bronisławę, znanych artystów malarzy.
Niepospolitych zalet duszy i serca, najszlachetniejszego charakteru, pozostawiła po sobie najlepsze wspomnienia i głęboki żal wśród tych, którzy ją znali. Cześć pamięci najlepszej matki i obywatelki! [Nekrolog w "Głosie Narodu"]

[1...12311] Stanisław Janowski
* 06.10.1866, Kraków
+ 23.02.1942, Kraków
x Gabriela Zapolska (* 1857, + 1921, dramatopisarka), 30.10.1901, Dąbrowa
bezpotomnie

Stanisław Janowski, artysta malarz, scenograf, żołnierz II Brygady Legionów. Znany malarz portretów, pejzaży i scen rodzajowych. Studiował w Krakowie i Monachium. Pierwsze jego prace teatralne to ilustracje do książkowego wydania Tamten Maskoffa (G. Zapolska). W 1901 poślubił G. Zapolską, projektował kostiumy dla niej, zajmował się scenografią.
Twórca Panoramy Tatr, monumentalnego (115 m długości, 16 m wysokości) dzieła malarskiego. Było ono próbą utrwalenia pełnego widoku Tatr (wszystkie strony i wszystkie plany) z Miedzianego, jednego z najsłynniejszych punktów widokowych. W realizacji tego dzieła pomagali Janowskiemu: L. Boller, S. Radziejowski, K. Żelechowski, A. Kotowicz, T. Axentowicz. Wystawienie Panoramy Tatr (Monachium 1896 rok, a następnie w Warszawie) nie przyniosło spodziewanych zysków finansowych, w efekcie sprzedano ją na licytacji i pocięto na płótno. [wg WIEM]

Gabriela Zapolska, właściwie Maria Gabriela Śnieżko-Błocka, z Korwin-Piotrowskich, pseudonimy: Józef Maskoff, Walery Tomicki. Dramatopisarka, prozaik, publicystka. W roku 1882, po zerwaniu z rodziną i mężem, została aktorką, występując w Krakowie, Lwowie, Poznaniu i w galicyjskich zespołach wędrownych. W roku 1889 wyjechała do Paryża, gdzie grywała drobne role w teatrzykach bulwarowych, od 1892 w Théâtre Libre A. Antoine'a, od 1895 także w modernistycznym Théâtre de l'Oeuvre. Po powrocie do kraju występowała m.in. w teatrach Krakowa i Lwowa. Od roku 1904 we Lwowie, zorganizowała wraz z mężem Stanisławem Janowskim, zespół teatralny, z którym objeżdżała Galicję.
Związana z naturalizmem, ukazywała bez osłonek drastyczne strony obyczajowości, głównie drobnomieszczańskiej, narażając się na ataki kół konserwatywnych i katolickich. Do najwybitniejszych utworów scenicznych Zapolskiej należą komedie: Żabusia (1897), Moralność pani Dulskiej (1906), Ich czworo (1907), Skiz (1908), Panna Maliczewska (1910).
Wydania zbiorowe: Dzieła (tom 1-26, 1922-1927), Dzieła wybrane (tom 1-16, 1957-1958), Publicystyka (tom 1-3, 1958-1963), Dramaty (tom 1-2, 1960-1961), Listy (tom 1-2, 1970). [wg WIEM]

[1...12312] Bronisława Janowska
* 13.07.1868, Kraków
+ 29.09.1953, Kraków
x Tadeusz Rychter (* 1870, artysta malarz), 26.10.1900, Lwów
córka przysposobiona Matylda Janowska [1...123121] (* 25.03.1904, Siołkowa, + 1988, Kraków)

Bronisława Rychter-Janowska, zapomniana malarka polskich dworków związana jest ze Starym Sączem, gdzie w latach 1906 - 1915 mieszkała. Starosądeczanie ufundowali tablicę poświęconą jej pamięci. Na drewnianym bielonym domu z I połowy XIX wieku przy ul. Partyzantów widnieje tablica, informująca że właśnie tutaj mieszkała Bronisława Rychter-Janowska. Za jej czasów był to podmiejski dworek z gankiem-werandą.
Charakterystyczne dla jej malarstwa są sceny przedstawiające otoczony drzewami, oświetlony promieniami słońca - dwór polski czy jego wnętrze. Świadczą o tym tytuły jej obrazów: "W salonie", "Na plebanii, "W starym dworku", "Przy pianinie".
"Ulubionym moim tematem jest czar dworu polskiego oraz problem oświetlenia słońcem i lampami"- pisała Bronisława Rychter-Janowska. Jej malarstwo jest zupełnie zapomniane. Należy poświęcić osobie Rychter-Janowskiej więcej uwagi, gdyż dotychczas niewiele o niej napisano, nie ma też obszerniejszego opracowania jej biografii.
Urodziła się w Krakowie, 13 lipca 1863 roku, jako córka Malwiny z Borzęckich i Władysława Janowskiego. Rodzice pochodzili z Królestwa Kongresowego, skąd po upadku powstania styczniowego uciekli do ówczesnej Galicji. Ojciec otrzymał posadę leśnika w prywatnych dobrach koło Zwardonia, matka objęła stanowisko nauczycielki na Podgórzu z pensją miesięczną 16 guldenów austriackich. Państwo Janowscy mieli dwoje dzieci: Bronisławę i Stanisława, malarza i męża Gabrieli Zapolskiej. Dzieci oddalone od ojca, były wychowywane przez matkę bardzo surowo i w wielkim rygorze religijnym, co wpłynęło ujemnie na ich życie: dewocję u córki, niechęć religijną u syna.
Stanisław, po ukończeniu gimnazjum Św. Jacka w Krakowie, zapisał się do Szkoły Sztuk Pięknych, której rektorem podówczas był Jan Matejko. Dalsze studia kontynuował w Monachium.
Problemem natomiast było wykształcenie córki, ponieważ sytuacja finansowa rodziny nie pozwalała na kształcenie obydwojga. Najstosowniejszym zawodem dla nieposażnej panny był zawód nauczycielki. Edukacja Bronisławy rozpoczęła się na klasztornej pensji w Starym Sączu. Dyplom nauczycielki otrzymała w Krakowie. Podczas pobytu w Krakowie uczęszczała na kurs rysunków i perspektywy malarskiej przy Muzeum Adriana Baranowskiego, gdzie pod kierownictwem prof. Siedleckiego zapoznawała się z pierwszymi tajnikami sztuki malarskiej. Uczył ją także brat podczas pobytów na święta i wakacje w domu.
Pierwszą posadę nauczycielki dostała we wsi Siołkowa w powiecie grybowskim. I oto uśmiechnął się do niej los. Jej brat otrzymał poważną pracę przy malowaniu "Panoramy Tatr" (za wynagrodzeniem 12 tysięcy guldenów), co w ubogim życiu Janowskich stanowiło istną fortunę. Bronisława postanowiła porzucić posadę nauczycielki, by dzięki pomocy finansowej brata jechać na studia do Monachium. Od 1896 roku przebywała w Monachium, gdzie studiowała w prywatnej akademii prof. Ażbego. Tutaj uzyskała pierwszą nagrodę konkursową za rysunek węglem głowy starej Włoszki. Obraz ten zakupiono dla jednej z prywatnych galerii petersburskich. Pomoc brata i przyznane jej stypendium z Muzeum Polskiego w Rapersville w Szwajcarii stanowiły jedyną podstawę utrzymania. Bieda i niedostatek często zaglądały do jej monachijskiego pokoiku.
Podczas jednego z częstych przyjazdów do Krakowa Bronisława poznała Ludwika Solskiego, głośnego już wówczas aktora scen polskich. W lutym 1899 roku Solski oświadczył się o jej rękę. Gabriela Zapolska - jej przyszła szwagierka, tak o tym pisała do Stanisława: "Teraz wielka nowina. Dostaniesz list od Solskiego, w którym będzie Cię prosił o rękę Broni. Matkę mieli dziś przygotować, bo Solski może wziąć tylko ślub w ewangelicznym kościele. Wobec zasad Waszej matki będzie to dla niej cios... ". Do małżeństwa jednak nie doszło. Bronisława była bowiem osobą bardzo zasadniczą, konserwatywną w poglądach i głęboko wierzącą. Mimo swych artystycznych zdolności nie miała w sobie nic z wyzwolonej kobiety z grona cyganerii. Gorszył ją nawet romans jej brata z Gabrielą Zapolską, kobietą szokującą swym zachowaniem i utworami.
Aby zerwać wszelkie łączące ich więzy Bronisława wyjechała do Siedmiogrodu, gdzie w Nagy Banya sławny wówczas profesor Holosy prowadził szkołę plenerów. Tam też poznała kolegę ze studiów monachijskich malarza Tadeusz Rychtera, młodego, zdolnego lwowianina z rodziny profesorskiej. Po długich wahaniach poślubiła go. Małżeństwo było bezdzietne i trwało osiem lat. Zakończyło się rozwodem.
Bronisława już jako mężatka - studiowała w Akademii Florenckiej i w Rzymie. Swoje prace wystawiała od 1896 roku w Krakowie, Lwowie, Warszawie, Wilnie, Londynie, Wiedniu, Rzymie, Wenecji, Mediolanie, Pradze. Nie ograniczała się jedynie do malarstwa. I tak we Lwowie w 1905 roku w salonach Towarzystwa Sztuk Pięknych wystawiła makaty i kilimy robione techniką ludowych wycinanek oraz własnoręcznie haftowane bluzy i serdaki. Wyroby te sprzedawała jej szwagierka Gabriela Zapolska.
W 1906 roku Bronisława osiadła u matki w Starym Sączu, gdzie z przerwami mieszkała do wybuchu I wojny światowej. Ze Starego Sącza wyjeżdżała na liczne wojaże po Europie, a nawet Afryce Północnej, ale zawsze tutaj wracała rozkochana w tym malowniczym miasteczku, które nazywała "polskim Barbizon". "Położenie Starego Sącza jest tak romantyczne"- pisała w listach.
W 1909 roku wystąpiła z ciekawą inicjatywą utworzenia w Starym Sączu prywatnej szkoły malarskiej. Otrzymała na to zgodę w starostwie i przystąpiła do działania. Lekcje anatomii wykładał miejscowy lekarz, a historię sztuki sakralnej kapelan klarysek. Kiedy jednak rozpoczęła naukę, posługując się modelami, do akcji wkroczył ksiądz Jan Pabis, dopatrując się w tym obrazy moralności. Dzięki prasie sprawa nabrała rozgłosu. Rada Miejska na posiedzeniu w dniu 4 listopada 1909 roku uznała artykuły prasowe za tendencyjne i oszczercze, a program nauczania za niestosowny. Szkołę zamknięto. Udało się jeszcze zorganizować wystawę prac uczniów, która cieszyła się w Nowym Sączu dużym powodzeniem.
W 1911 roku Bronisława projektowała i szyła kostiumy dla lalek występujących w szopce "Zielonego Balonika". W jednym z przedstawień szopki grała lalka wyobrażająca jej osobę. W tym samym czasie Jan Pietrzycki organizujący we Lwowie kabaret polityczny - na wzór "Zielonego Balonika", zaprosił do współpracy Rychter-Janowską. Miała wykonać 38 marionetek najwybitniejszych osobistości Lwowa, jej brat zaś scenografię. Wśród tych marionetek występowała i lalka przedstawiająca postać Gabrieli Zapolskiej, będącej od roku w separacji z Janowskim. Lalka miała śpiewać kuplet: "Wiosny w listopadzie, gdy bez kwitnie w willi krzywczyckiej" (aluzja do wieku Zapolskiej uważającej się wciąż za młodą i do willi "Skiz").
Od 1917 roku Bronisława zamieszkała na stałe w Krakowie przy ul. Dunajewskiego. Jej mieszkanie stało się artystycznym salonem Krakowa, w którym można było spotkać wiele osobistości krakowskiego świata artystycznego. Nadal wiele podróżowała. Dotarła nawet do Azji Mniejszej.
Jej malarstwo było dziwnie piękne, subtelne i nastrojowe. Łącznie namalowała około 3000 obrazów. Wiadomo, że obraz Matki Boskiej Częstochowskiej jej pędzla był własnością Heleny Modrzejewskiej, a pejzaż zimowy - Ignacego Paderewskiego. Jej obrazy znajdowały się w muzeach Krakowa, Warszawy, Lwowa, Rzymu (Muzeum Watykańskie ­ "Powrót z kościoła"), Pradze. [ wg ... dawno temu w Nowym Sączu Izabeli Gass ]

Kilka pamiątek po Bronisławie Rychter-Janowskiej znajduje się w Muzeum Regionalnym w Starym Sączu w "Domu na Dołkach".

[1...1232] Zofia Borzęcka
x Roman Klein (urzędnik pocztowy)
potomkowie: 1. Maria Klein [1...12321], 2. Aniela Klein [1...12322], 3. Roman Klein [1...12323], 4. Hortensja Klein [1...12324]

[1...12321] Maria Klein
x Antoni Jaworski
potomkowie: 1. Aleksander Jaworski [1...123211]

[1...12322] Aniela Klein
x Aleksander Ostrowski
potomkowie: 1. Wiesława Ostrowska [1...123221], 2. Aniela Ostrowska [1...123222] (x Tadeusz Grela)

[1...12323] Roman Klein
x Anna N.
potomkowie: 1. Eugeniusz Klein [1...123231]

[1...12324] Hortensja Klein

Drzewo genealogiczne Borzęckich

Drzewo powstało wg Paszy z Lechistanu Jerzego S. Łątki a częściowo skorygowane zostało wg informacji przekazanych przez Roberta Borzęckiego, który bada genealogię rodziny Borzęckich. Pochodzenie Pawła Borzęckiego [1...1] od wcześniej wymienionych Borzęckich [1] do [1111111] jest niepotwierdzone i przyjęte za Łątką. Wątpliwości odnośnie "braterstwa" Franciszka [1...11] i Wincentego [1...13] Borzęckich z Tomaszem Borzęckim [1...12] wobec braku dokumentów - wyjaśniła analiza listów Envera do rodziny Tomasza w Polsce i w mojej opinii jest ono na tej podstawie pewne.


1. Paweł Borzęcki
   +--11. Marcin Borzęcki
          +--111. Marcin Borzęcki
                  +--1111. Marcin Borzęcki
                           +--11111. Marcin Borzęcki
                                     +--111111. Antoni Borzęcki x Lucyna Winnicka
                                                +--1111111. Franciszek Borzęcki -->

[1] Jędrzej Borzęcki
wspomniany w roku 1532
[11] Marcin Borzęcki

[111] Marcin Borzęcki

[1111] Marcin Borzęcki

[11111] Marcin Borzęcki
chorąży zakroczymski

[111111] Antoni Borzęcki
x Lucyna Winnicka
cześnik łęczycki, od roku 1720 sędzia ziemski przemyski, od 1739 podkomorzy

1111111. Franciszek Borzęcki
         |
         +--1...1. Paweł Borzęcki x Salomea Słubicka
                   |
                   |--1...11. Franciszek Borzęcki
                   |
                   |--1...12. Tomasz Borzęcki x Józefata Błaszczyńska
                   |          |--1...121. Tomasz Borzęcki
                   |          |--1...122. Aureli Borzęcki
                   |          |--1...123. Antoni Borzęcki -->
                   |          |           x Hortensja Jaxa Rożen
                   |          |--1...124. Kolumb Borzęcki
                   |          +--1...125. Marianna Borzęcka
                   |
                   +--1...13. Wincenty Borzęcki x Józefa Kurczewska
                              |--1...131. Ignacy Józef Borzęcki
                              |--1...132. Konstanty Borzęcki (Mustafa Dżelaleddin) -->
                              |           x Saffet Ömer
                              |--1...133. Julian Borzęcki
                              |--1...134. Narcyz Borzęcki
                              |--1...135. Teofil Borzęcki
                              +--1...136. Marcin Paweł Borzęcki

[1111111] Franciszek Borzęcki
Podstoli Wielkiego Księstwa Litewskiego, starosta żydaczowski, mąż zacny a zasługi i przymioty słały mu drogę do najwyższych honorów, ale śmierć temu zapobiegła.
[1...1] Paweł Borzęcki
deputowany do Trybunału Lubelskiego (1792 rok)
x Salomea Słubicka
potomkowie: 1. Franciszek Borzęcki [1...11], 2. Tomasz Borzęcki [1...12], 3. Wincenty Borzęcki [1...13]

[1...11] Franciszek Borzęcki
majster profesji sukienniczej w Wieruszowie
[z listu od Roberta Borzęckiego] "Franciszek Borgiasz urodzony w 1782 roku, majster sukienniczy, mieszkał w Wieruszowie pod numerem 82, wylegitymowany w Królestwie w 1851 roku zaślubił w Tuszynie, powat piotrkowski 10.02.1805 Zofię Katarzynę z Urbańskich córkę Wojciecha i Marianny z Włosińskich, urodzoną około 1783 roku, z którą miał syna Józefa Kalasantego urodzonego w Wieruszowie, powiat wieluński 29.06.1819".

[1...12] Tomasz Borzęcki
właściciel części wsi Jeleń k/Chrzanowa
x Józefata Błaszczyńska
potomkowie: 1. Tomasz Borzęcki [1...121], 2. Aureli Borzęcki [1...122], 3. Antoni Borzęcki [1...123], 4. Kolumb Borzęcki [1...124], 5. Marianna Borzęcka [1...125]

[1...121] Tomasz Borzęcki

[1...122] Aureli Borzęcki
[z listu od Roberta Borzęckiego] "Aurelian zarządca gorzelni w powiecie olkuskim, aresztowany za spiskowanie, wyrokiem KŚ z 22.01.(3.02).1840 zatwierdzonym przez namiestnika 31.01.(12.02).1840 przymusowo wcielony do armii rosyjskiej, służbę odbywał w Korpusie Syberyjskim. Ułaskawiony i zwolniony ze służby w 1841 roku (jego list z 1878 roku do N.N. o Karolu Kaliszu przechowywany jest w Bibliotece Narodowej), zmarł w 1882 roku".

[1...123] Antoni Borzęcki
x Hortensja Jaxa Rożen
potomkowie: 1. Malwina Borzęcka [1...1231], 2. Zofia Borzęcka [1...1232]

[1...123...] Potomkowie Antoniego Borzęckiego i Hortensji Jaxa Rożen [ zobacz 1...123 ]

[1...124] Kolumb Borzęcki
+ 1869, Jassy
Uczestnik Wiosny Ludów na Węgrzech. Od 1949 roku w Turcji, oficer pułku Mehmeda Sadyka (Michała Czaykowskiego). Ostatnie lata życia pracował jako inżynier w Jassach, gdzie oszukany przez pracodowaców i okradziony z majątku zmarł w nędzy około roku 1869.
[z listu od Roberta Borzęckiego] "Kolumb powstaniec krakowski 1846, aresztowany i skazany na 12 lat więzienia, 8.08.1846 osadzony w twierdzy Spilberg, uwolniony na mocy amnestii 5.04.1848, brał udział w Wiośnie Ludów na Węgrzech w 1848 roku, wyemigrował do w Turcji w 1849 roku, gdzie był oficerem pułku Kozaków, zmarł w Jassach w 1869 roku".

[1...125] Marianna Borzęcka
* 1821, + 1910
Zakonnica - bernardynka, siostra Kunegunda.
W spisie zakonnic Klasztotu i kościoła św. Jozefa ss. Bernardynek (w Krakowie przy ul. Poselskiej) na str. 180, pod pozycja 122 jest zapisana: Kunegunda Borzęcka, imię chrzestne Marianna, imiona i nazwisko rodziców: Tomasz Borzęcki, Jozefata Błaszczyńska, rok urodzenia 1821, rok obłuczyn 1844, rok śmierci 1910. W zakonie przeżyła 65 lat (Jubilatka). Pochowana w grobie ss. Bernardynek jako 25-ta na cmentarzu Rakowickim.

[1...13] Wincenty Borzęcki
* 1790, Wieruszów
Starszy sierżant 1 pułku piechoty armii Królestwa Polskiego, podporucznik (1816 rok), właściciel (części) Modrzewca.
[z listu od Roberta Borzęckiego] "Wincenty Franciszek urodzony w Wieruszowie około 1790 roku, wylegitymowany w Królestwie w 1843, dziedzic majątku Modrzewce, wójt kleszczowski zaślubił w Łagiewnikach, powiat ostrzeszowski w 1823 roku Józefę z Kurczewskich urodzoną około 1794, z którą miał synów: Ignacego Józefa, Konstantego, Juliana, Teofila i Narcyza Pawła".
x Józefa Kurczewska (* 1796)
potomkowie: 1. Ignacy Józef Borzęcki [1...131], 2. Konstanty Borzęcki [1...132], 3. Julian Borzęcki [1...133], 4. Narcyz Borzęcki [1...134], 5. Teofil Borzęcki [1...135], 6. Marcin Paweł Borzęcki [1...136]

[1...131] Ignacy Józef Borzęcki
*1824, +1884
ksiądz
[z listu od Roberta Borzęckiego] "Ignacy Józef urodzony w 1824 roku, w wieku 9 lat podjął naukę, wieku 13 lat wstąpił do drugiej klasy gimnazjum piotrkowskiego, 4 lata później przerwał naukę i udał się do Włocławka, gdzie przez rok uczył się łaciny pod opieką księdza Ignacego Borzęckiego, we wrześniu 1844 roku przyjęty do Seminarium Włocławskiego. Po dwóch latach studiów uczelni przeniesiony do Akademii Teologii Rzymsko-Katolickiej w Warszawie, zdał egzaminy końcowe i w dniu 31.10.1847 roku otrzymał świecenia kapłańskie, od 1851 roku kanonik w Kozminku, gdzie zmarł 14.01.1884 roku".

[1...132] Konstanty Borzęcki
* 10.04.1826, Modrzewiec
+ 10.10.1876, Spuż (Czarnogóra)
Generał, turecki bohater narodowy. Uczestnik powstania wielkopolskiego. Wyemigrował do Turcji, gdzie osiadł na stałe, wstąpił do wojska tureckiego, z czasem awansował do stopnia generała. Poległ w trakcie walk w Czarnogórze.
x Saffet (c. Paszy Ömera), ok. 1856 roku
potomkowie: 1. Ali Sejfi [1...1311], 2. Enver [1...1312]

[1...132...] Pełny biogram oraz potomkowie Konstantego Borzęckiego [ zobacz 1...132 ]

[1...133] Julian Borzęcki
* 1826, + przed 1875 rokiem w Moskwie
[z listu od Roberta Borzęckiego] "Julian urodzony w Modrzewcach, powiat radomski 5.07.1828, podporucznik w wojsku cesarsko-rosyjskim, zmarł w Moskwie przed 1875 rokiem".
porucznik wojska rosyjskiego

[1...134] Narcyz Borzęcki
* 1836, + 1880
[z listu od Roberta Borzęckiego] "Narcyz Paweł urodzony w Modrzewcach 25.10.1831, w wojsku cesarsko-rosyjskim, zwolniony ze służby na własną prośbę w 1862 roku, osiadł w majątku rodzinnym Modrzewce, zaślubił wdowę po Weychorze z domu Gadomską przeniósł się do żony, z powodu nieurodzaju stracił część majątku żoninego a resztę był zmuszony sprzedać, później wieczysty dzierżawca majątku Mierzanowice w powiecie Wieluńskim, załamany zmarł po 1880 roku, z żoną miał troje dzieci: syna Konstantego (Kaspra), oraz dwie córki: Annę i Marię. (...) Maria druga żona Majkowskiego z zawodu ślusarza, z którym żyła w strasznej w małej facjatce przy ulicy Wolskiej w Warszawie, powiła sześcioro dzieci, z których czworo zmarło jeszcze w dzieciństwie".

[1...135] Teofil Borzęcki
* 1830
[z listu od Roberta Borzęckiego] "Teofil urodzony w 1830 roku, żył z gospodarowania, po 1862 roku osadzony przez brata Narcyza na majątku rodziców w Modrzewcach, prawdopodobnie przebywał tam aż do śmierci".

[1...136] Marcin Paweł Borzęcki
* 1831

Potomkowie Konstantego Borzęckiego - Mustafy Dżelaleddina Paszy

1...132. Konstanty Borzęcki (Mustafa Dżelaleddin) x Saffet Ömer
         |
         |--1...1321. Ali Sejfi
         |
         +--1...1322. Enver Hassan x (1) Leyla, (2) N. Loffino
                      |--1...13221. (1) Ajsze Dżelile x Hikmet
                      |             +--1...132211. Nazim Hikmet Ran x Münevver (=1...132241)
                      |                            +--1...1322111. Mehmet Hikmet (=1...1322411)
                      |--1...13222. (1) Münevver x Samih Rifat
                      |             +--1...132221. Oktay Rifat
                      |                            +--1...1322211. Samih Rifat
                      |--1...13223. (1) Sara x Anvi Okçu 
                      |--1...13224. (1) Mustafa Dżelaleddin x Gabriela Taron 
                      |             +--1...132241. Münevver x (1) N. Volkoff-Andac, (2) Nazim Hikmet
                      |                            +--1...1322411. (1)  Mehmet Hikmet (=1...1322111)
                      |--1...13225. (1) Mehmet Ali
                      |--1...13226. (2) Ömer Songar
                      |--1...13227. (2) Enver Songar
                      +--1...13228. (2) Suzan

[1...132] Konstanty Borzęcki - Mustafa Dżelaleddin Pasza (Mustafa Celaleddin Paşa)
* 10.04.1826, Modrzewiec
+ 10.10.1876, Spuż (Czarnogóra)
Urodził się w małym majątku Modrzewiec w Piotrkowskiem, jako potomek starego, ale zubożałego szlacheckiego rodu. Ukończył gimnazjum w Piotrkowie Trybunalskim, zaliczył dwa lata malarstwa w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych i dwa lata Seminarium Duchownego we Włocławku. W 1848 roku porzuca Seminarium, aby wziąć udział w powstaniu wielkopolskim. W historię powstania wspisuje się raczej epizodycznie i to nie jako żołnierz, ale artysta, autor batalistycznych litografii. Aby unikąć więzienia udaje się na emigrację do Francji. W roku 1849 przyjeżdża do Osmańskiej Porty, przyjmuje islam, nowe imiona Mustafa Dżelaleddin i wstępuje do armii osmańskiej. W krótkim czasie robi błyskotliwą karierę wojskową i dostępuje wielu zaszczytów. Oddał swe życie podczas świętej wojny zwalczając niewiernych giaurów i tym samym stał się szehidem, islamskim męczennikiem. Zginął jako narodowy bohater.
Do historii drugiej ojczyzny wpisał się trwale również jako publicysta. Kilkadziesiąt lat po śmierci uznanu został za praojca Turków, jednego z inicjatorów ruchu ideologicznego, który z kosmopolitycznej społeczności osmańskiej wykreował współczesny naród turecki. "Ten Polak wart pomnika ze szeregi złota" - powiedział o Borzęckim najwybitniejszy kontynuator jego idei, twórca Republiki Turcji Kemal Atatürk.
[z listu od Roberta Borzęckiego] "Konstanty (Mustafa Dżelaleddin) urodzony 10.04.1826 roku, studiował malarstwo w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 1844-1846, porzuciwszy nagle szkołę 1.09.1846 roku wstąpił do Seminarium Duchownego we Włocławku, powstaniec poznański w 1848 roku, wyemigrował do Turcji, wstąpił do armii tureckiej, przyjął islam i zmienił imię na Mustafa Dżelaleddin, kapitan w 1849 roku, podpułkownik w 1857 roku, pułkownik w 1861 roku, generał brygady w 1867 roku, generał dywizji w 1875 roku, ciężko ranny w wojnie czarnogórskiej zmarł w Spużu w Czarnogórze 10.10.1876, został pochowany na dziedzińcu miejscowego meczetu, zaślubił około 1856 roku Saffet, córkę Omera, generała wojsk tureckich, z którą miał syna Envera i córki".
x Saffet (c. Paszy Ömera), ok. 1856 roku
potomkowie: 1. Ali Sejfi [1...1311], 2. Enver [1...1312]
[1...1321] Ali Sejfi
syn, zmarł w dzieciństwie (1871)

[1...1322] Enver (Enver Hassan)
* 1857, Stambuł
Generał, dyplomata, publicysta, historyk.
x 1. Leyla (c. Paszy Mehmeda Ali - Karola Detroi)
x 2. N. Loffino (c. Wincentego Loffino)
potomkowie z 1. żoną: 1. Ajsze Dżelile [1...13221], 2. Münevver [1...13222], 3. Sara [1...13223], 4. Mustafa Dżelaleddin [1...13224], 5. Mehmed Ali [1...13225]
potomkowie z 2. żoną: 6. Ömer Songar [1...13226], 7. Enver Songar [1...13227], 8. Suzan [1...13228]

[1...13221] Ajsze Dżelile
Uważana przez współczesnych za jedną z najpiękniejszych dziewcząt Stambułu. Pierwsza turecka artystka malarka - kobieta. Używała nazwisk: Dżelile Enver lub Dżelile Hikmet.
x Hikmet
potomkowie: 1. Nazim Hikmet Ran [1...132211]

[1...132211] Nazim Hikmet Ran
* 1902, + 1963
Pisarz. Posługiwał się również nazwiskiem Borzęcki. Uczeń tureckiej Szkoły Marynarki Wojennej. Brał udział w walkach wyzwoleńczych w roku 1920. W latach 1921-1924 studiował socjologię w Moskwie. Po powrocie do Turcji prowadził działalność polityczną. Kilkakrotnie aresztowany, w roku 1938 skazany na długoletnie więzienie. Pod naciskiem międzynarodowej opinii publicznej uwolniony. Od 1951 na emigracji. Odwiedzał często Polskę, przyjął polskie obywatelstwo, był członkiem Związku Literatów Polskich. Debiutował jako poeta w roku 1919. Propagował twórczość społecznie zaangażowaną, nawiązującą do form ludowych, np.: Pieśń pijących słońce (1928, wydanie polskie 1956). Polskie przekłady w zbiorach: Wiersze (1950), Paryskie zgadywanki (1959), Liryki (1962). Wysoko cenione są jego listy miłosne do żony. Dramaty teatralne, m.in.: Legenda o miłości (1948, wystawienie polskie 1954), Pierwszy dzień święta (1956, wydanie polskie 1956), Miecz Damoklesa (Dialog 1961). Także epopeja Insan manzarlari (1961), powieść Romantyczność (1964, wydanie polskie 1965), bajki (polski wybór Allem Kallem 1961). [wg WIEM]
potomkowie: (z wolnego związku z Münevver [1...132241]) 1. Mehmet Hikmet [1...1322111] (=[1...1322411])

[1...1322111] Mehmet Hikmet (=[1...1322411])
* 1950, Stambuł
Malarz, mieszka w Paryżu.

[1...13222] Münevver
x Samih Rifat (syn Hasana Rifata, wnuk Hürszida; poeta, wysoki urzędnik osmański, gubernator Trabzonu, aktywny budowniczy Republiki Turcji, poseł do tureckiego parlamentu, pierwszy prezes Towarzystwa Języka Tureckiego)
potomkowie: 1. Oktay Rifat> [1...132221]

[1...132221] Oktay Rifat
* 1914, Trabazon
+ 1989
Poeta, krytyk, tłumacz, dramaturg, jeden z najwybitniejszych tureckich twórców XX wieku.
potomkowie: 1. Samih Rifat [1...1322211] (architekt)

[1...13223] Sara
(żyła jeszcze w roku 1986)
x Anvi Okçu (inżynier)

[1...13224] Mustafa Dżelaleddin
dyplomata
x Gabriela Taron
potomnkowie: 1. Münevver [1...132241]

[1...132241] Münevver
Literatka. Przez kilkanaście lat mieszkała w Polsce. Autorka "Historii literatury tureckiej". W roku 1968 wyemigrowała do Francji, gdzie wyszła za mąż. Znana jako Münevver Volkoff-Andac - tłumaczka literatury tureckiej na język francuski.
potomkowie: (z wolnego związku z Nazimem Hikmetem [1...132211]) 1. Mehmet Hikmet [1...1322411] (=[1...1322111])

[1...13225] Mehmet Ali

[1...13226] Ömer Songar
+ 1980

[1...13227] Enver Songar
+ 1981

[1...13228] Suzan
+ 1986
Copyright © Piotr Gryglaszewski