Wybrane biogramy
FIHAUSERÓW
Konrad z Mijaczowa Fihauser (Fihaiser, Vieheuser)
Sekretarz królewski Władysława IV, pochodził z niemieckiej rodziny Engelke, wywodzącej się z Prus Królewskich. Był młodszym synem
Marcina, mieszczanina i kupca krakowskiego, i
Magdaleny Schulkraf. Studia odbywał najpierw w jezuickiej akademii w Dillingen (Bawaria), gdzie ogłosił rozprawę filozoficzną pt. "De rerum causis", przedłożoną 13 VI 1590 do oceny, a dedykowaną ojcu. W czasie studiów podawał się za Polaka z Krakowa i członka Sodalicji. Studiował też w roku 1593 w Padwie, gdzie zapisał się również w księgach nacji polskiej. Na studiach tych nabył przede wszystkim doskonałej znajomości obcych języków. OKoło roku 1612 jego stryj
Zygmunt, tajny radca i wicekanclerz cesarstwa, mianował Konrada swym głównym spadkobiercą rozległych dóbr w Bawarii, dlatego długo przebywał w Niemczech. 20 IX 1626 otrzymał od Cesarza Ferdynanda II niemieckie szlachectwo oraz zatwierdzenie dawnych przywilejów rodzinnych. Do Polski wrócił jeszcze za Zygmunta III, może ściągnięty przez swego brata
Jana, sekretarza i ekonoma królewskiego, dając początek nowej polskiej linii Fihauserów. Po ojcu objął w Krakowie kamienicę w Rynku [kamienica Fihauzerowska, obecnie nazywana Pod Jagnięciem] oraz udziały w Olkuszu. Kupił znaczne dobra ziemskie w Mijaczowie w ks. Siewierskim. Po uzyskaniu indygenatu 30 XII 1638 Władysław VI mianował go sekretarzem królewskim. Z nieznanej żony miał dwóch synów:
Piotra, pułkownika wojsk cesarskich, gospodarującego w majątku bawarskim, założyciela niemieckiej linii Fihauserów, który zginął w bitwie pod Lützen, i
Tomasza, osiadłego w Mijaczowie, od którego wywodzi się polska linia Fihauserów.
Polski Słownik Biograficzny.
Marcin Fihauser (Fiauser, Flauser, Vyhauser)
+ 1597, mieszczanin i kupiec krakowski. (...) był człowiekiem zamożnym, posiadał kilka domów w mieście, z także posiadłość na Czarnej Wsi. Od roku 1580 był ławnikiem, w roku 1587 został radnym. Żonaty z
Magdaleną Schulkraf. Jego syn, również
Marcin był prawdopodobnie złotnikiem (1592) i zarządcą kopalń olkuskich. Drugim synem był
Konrad.
Polski Słownik Biograficzny.
Konstanty Fihauser
Syn
Ludwika, wnuk
Idziego i
Elżbiety z Maryanowskich
Właściciel Bruśnika, Siekierczyny, Januszkowic i Jazowska, miał z pierwszego małżeństwa z
Julią Konopcznką syna
Konrada i trzy córki, ożeniwszy się powtórnie pan
Konstanty Fihauser z wdową po Wyżykowskim, miał z nią syna
Ludwika, zgasłego przedwcześnie i
Stanislawa. Domy
Konstantego były przytuliskiem dla licznej, dachu rodzinnego pozbawionej i tropionej przez ogary metternichowskie emigracji, nic więc dziwnego, że jak świadczy o tem opowiadanie o Bruśniku, oficyaliści jego gorącemi byli patryotami. Pan
Konstanty założył kiedy spiskowcy w roku 1846 nie mieli funduszów, na ręce Franciszka Wiesiołowskiego 3000 zł. Jak całą sprawę powstania i tylu jej uczestników, wydał w naiwności a raczej głupocie, zawierzający słodkim słówkom inkwizytorów metternichowskiej policyi, pan Franciszek hr. Wiesiołowski także
Konstantego Fihausera, który skutkiem tego dostał się do więzienia. Znosił je pan
Konstanty z męzką rezygnacją, nie skarżąc się bynajmniej na Wiesiołowskieo (...).
Bruśnik i okolica. Z pamiętnika Nikodema Gójskiego.
Bruśnik (dwór) był także zrabowany i do szczętu złupiony, a oficyny razem z kancelaryą dominikalną spalone, przyczem ważne pisma i dokumenta spłonęły, i wielka szkoda dla ludzkości (ludu wiejskiego) się stała. (...) tu w Bruśniku 6 osób zamordowano: jako 1-o
Artura Rożna 19 lat mającego.
ROK 1846. Kronika dworów szlacheckich zebrana na pięćdziesięcioletnią rocznicę smutnych wypadków lutego przez Księdza Stefana Dembińskiego.
Konrad Fihauser
* 1830, +1882, syn
Konstantego, wnuk
Ludwika, ożeniony z
Eugenią Stadnicką (*1844, +1891), kolator nowego kościoła w Bruśniku, którego budowę wg projektu Jana Sas-Zubrzyckiego ukończono w roku 1903. Poprzednie drewniane świątynie, powstałe w roku 1357 i 1555, były fundowane przez
Rożnów.
Piotr Rożen, a potem jego syn
Stanisław, zwany
haereticus maximus, zamienili w roku 1560 kościół bruśnicki w zbór ariański. Był to jeden z najdłużej utrzymujących się zborów protestnackich w wieku XVII [ zobacz
JAXA ROŻNOWIE ].
Florentyna Fihauser
*1827, +1870, córka
Konstantego, siostra
Konrada, zamężna za
Marcelim Drohojowskim (*1817, +1909), synem
Maksymiliana, dziedzicem wsi i zamku Czorsztyn.
Anna Fihauser
dziedziczka Ciężkowic, córka
Idziego, właściciela dóbr Ciężkowice, i
Ludwiki Kuczkowkiej, zaślubiona
Franciszkowi Trzecieskiemu (*1806, +1875), posłowi na sejmy galicyjskie i sejm ustawodawczy w Wiedniu; ojciec chrzestny
Marii Onitschównej [ zobacz
ONITSCHOWIE ].
Tekla Fihauser
córka
Wincentego i
Brygidy Strzyżewskiej, wnuczka
Idziego i
Elżbiety Maryanowskiej, stryjeczna siostra
Konstantego, 1. v. Wojnarowiczowa, 2. v. za
Ignacym Zarzyckim. Córka
Zofia zamężna za
Józefem Jaworskim, synem
Józefa Jaworskiego i
Józefy z Majchrowiczów, bratem
Wiktorii z Jaworskich Onitschowej [ zobacz
JAWORSCY ].
Gustaw Fihauser
*1874, +1938, syn
Konrada i
Eugenii hr. Stadnickiej, autor pieśni "My chcemy Boga".
